Frostbite – silnik gry wyprodukowany przez EA DICE, twórców serii Battlefield. Silnik jest używany w grach wyprodukowanych przez studio, takich jak Battlefield: Bad Company, Battlefield 1943 oraz Battlefield: Bad Company 2. W grze Medal of Honor z 2010 jest wykorzystany tylko w trybie gry wieloosobowej (tryb dla jednego gracza tworzyło inne studio wykorzystując silnik Unreal Engine). Druga wersja tego silnika (Frostbite 2) została wykorzystana m.in. w grach Battlefield 3, Need for Speed: The Run, i Medal of Honor: Warfighter.
Frostbite 1.0[]
Silnik zadebiutował w 2008 roku wraz z grą Battlefield: Bad Company. Zawierał system HDR Audio, który pozwalał na dostosowanie głośności poszczególnych dźwięków, dzięki czemu gracz mógł słyszeć wyraźnie ważne komunikaty nawet wtedy, gdy inne dźwięki były odtwarzane w tle. Zawierał także system Destruction 1.0, pozwalający na niszczenie niektórych obiektów świata gry, na przykład ścian.
Frostbite 1.5[]
Ta wersja pojawiła się w 2009 roku wraz z grą Battlefield 1943. Zastosowano nowy system Destruction 2.0, pozwalający już na niszczenie całych obiektów, takich jak budynki. Gra Battlefield: Bad Company 2 była pierwszą grą, w której użyto silnika na platformie Windows. Ta wersja nie wspiera w pełni bibliotek DirectX 11. Silnik wykorzystano również w grze Medal of Honor, jednak z ograniczeniem możliwości niszczenia obiektów.
Frostbite 2[]
Trzecia wersja silnika zadebiutowała wraz z grą Battlefield 3. W pełni wykorzystuje biblioteki DirectX 11 i wspiera 64-bitowe procesory. Ponadto zawiera system Destruction 3.0, zawierający ulepszoną fizykę obiektów. Na konferencji grafików komputerowych SIGGRAPH 2010 studio DICE zaprezentowało kilka technologii wykorzystywanych przez silnik. Są to na przykład: morfologiczny antyaliasing (MLAA) zaimplementowany przez DirectComputer dla ochrony pasma, metoda energetyczna (radiosity) przeliczana przez silnik gry w czasie rzeczywistym, ulepszony system zniszczeń oraz rozpraszanie podpowierzchniowe.