Ludowo-Wyzwoleńczy Ruch Oporu

PLRLudowo-Wyzwoleńczy Ruch Oporu
Insygnia PLR.
Informacje
Lider	Faruk Al-Baszir
Występowanie	Battlefield 3
Kraj	Irak Iran
Typ	Grupa paramilitarna

Ludowo-Wyzwoleńczy Ruch Oporu (ang. People's Liberation and Resistance lub skrótowo PLR, per. آزادی‌بخش و مقاومت خلق, w traskrypcji na łac. Āzādi Bakhsz wa Moghāwemat-e Irān) – fikcyjna irańska organizacja terrorystyczna działająca w Iranie i Iraku. Występuje w Battlefield 3. Jej przywódcą jest Faruk Al-Baszir, jednak faktyczną władzę od dłuższego czasu zaczyna sprawować jego prawa ręka – były agent CIA zwany Salomonem.

Battlefield 3

Kampania

W grze pełnią rolę głównych antagonistów. Są wrogami zarówno US Army jak i rosyjskiego GRU.

Operacja Łamacz Mieczy

Podczas operacji „Łamacz Mieczy” w irackim Kurdystanie prowadzonej w 2014 roku działają jako lokalna grupa paramilitarna. Jeden z ich snajperów postrzelił w As-Sulajmanijji Chaffina - członka drużyny Szajbus 1-3 - podczas patrolu, lecz zginął od rakiety wystrzelonej przez sierżanta sztabowego Henry Blackburn. Kiedy ekipa dochodzi do celu misji – zniszczonego HUMVEE – okazuje się, iż dwóch amerykańskich żołnierzy zostało zabitych przez bojówkarzy, a pozostali dwaj są ranni w pojeździe, w którym terroryści podłożyli ładunki wybuchowe.

Po krótkiej walce z bojownikiem pilnującym ładunków wybuchowych Black rozbraja ładunki, ale wkrótce potem na pozycje amerykańskie naciera PLR. Ranni zostają ewakuowani, ale wrogowie nie odpuszczają i atakują z drugiej flanki. Gdy się wycofują następuje trzęsienie ziemi w Iranie, odczuwalne też niezwykle mocno w As-Sulaymaniyah o sile 8,1 w skali Richtera.

Powstanie

Wykorzystując katastrofę PLR przejmuje władzę nad Islamską Republiką Iranu. Nowym szefem państwa zostaje Faruk Al-Baszir, a armia irańska zostaje w całości przez nich przejęta. Amerykanie zmuszeni zostają do wycofania się z rozpadającego się miasta, a dodatkowo nadchodzi irańska armia. Pod pozorem akcji ratowania ocalałych prowadzą eksterminację ocalałych Marines. Black przedziera się przez zajmowane przez nich terytoria, po czym spotyka się z  szeregowym Davidem Montesem, po czym osłaniając strefę ewakuacji wyruszają jako ostatni, tuż przed zawaleniem się łuku.

W tym czasie, czyli od 15 marca do końca października 2014 roku PLR zaczęło konsolidację swojej władzy. Przejęło pełną kontrolę nad irańską armią i rozpoczęło ostrą politykę antyzachodnią i antyrosyjską. Stali się zagrożeniem po tym jak rozpoczęli swoją kampanię na terenie Iraku i Kurdystanu.

Polowanie

Obawiając się rosnącej siły Iranu i jego agresji na pozostałe państwa na Bliskim Wschodzie, w tym na strategicznie ważnych sojuszników USA - Izrael i Arabię Saudyjską - amerykański rząd zezwolił na wysłanie 50 tysięcy żołnierzy celem zajęcia Islamskiej Republiki Iranu i zneutralizowania zagrożenia. Na początku celem stało się irańskie lotnictwo, dlatego też wysłany został oddział Rekin, składający się między innymi z Rekina 4-6, duetu pilotującego F/A-18 i stacjonującego na lotniskowcu USS George H. W. Bush. 31 października rozpoczęła się wojna amerykańsko-irańska.

Flota w Zatoce Perskiej posłała kilka z pocisków manewrujących na irańskie bazy. Wkrótce potem lotnictwo rozprawiło się z irańskimi Su-35, choć te zdołały zestrzelić kilka z amerykańskich myśliwców. Ostatecznie USAF zniszczyło oddziały PLR na Mehrabad, niszcząc przy okazji irańskie lotnictwo oraz uniemożliwiając im atak na flotę w Zatoce Perskiej.

Operacja Gilotyna

USA przypuściło atak z trzech kierunków naraz - z Afganistanu, Iraku oraz Zatoki Perskiej, wkraczając głęboko w państwo i nie napotykając zbytniego oporu. Wieczorem lokalnego czasu, o 18:45 czasu Zulu, czyli tuż przed północą czasu lokalnego marines zebrali się pod Teheranem, gotowi na atak na irańską stolicę. Ruszyła operacja pod kryptonimem Gilotyna. Szajbusy ustawili moździerze, przekroczyli kanał i zajęli błyskawicznie kompleks mieszkaniowy Kodżir, likwidując stanowiska kaemów oraz żołnierzy PLR. 1-3 otrzymał rozkaz dołączenia do Kosiarzy prowadzonych przez kapitana Josepha Brady'ego na czas misji. Campo, Matkovic, Montes i Blackburn wsiedli do jednego z HUMVEE i ruszyli do dzielnicy finansowej. Po drodze jednak napotkali na zablokowany przez pojazdy odcinek drogi. Okazało się to jednak pułapką - wiadukt opanowali żołnierze PLR, którzy wystrzelili z RPG w stronę cysterny, zabijając paru z marines. Szajbusy ruszyły przez przejście techniczne i ostrzelały siły wroga z drugiej strony. Kosiarz ruszył inną trasą.

1-3 musiał później jak najszybciej uciekać, ponieważ przeciwko nim wyjechał irański T-90. Otworzył on ogień do nich, lecz rzuciło ich jedynie w głąb budynku. Na szczęście skończyło się tylko na wrzuceniu żołnierzy do środka, choć byli z lekka poobijani. Wkrótce 1-3 dotarł w okolice banku i wyszedł z piwnic okolicznego bloku po tym jak rakieta z Javelina unicestwiła czołg PLR, który tak na nich polował. Ruszyli w stronę stanowiska US Army, skąd żołnierze strzelali do wrogich jednostek opancerzonych. Black przejął stanowisko wraz ze swoimi kolegami, po czym chwycił za Javelina i rozwalił trzy irańskie czołgi. Wkrótce potem Szajbus 1-3 przegrupował się do Kosiarza. Brady powiedział, że wejście do banku jest zbyt obstawione, dlatego Matkovic i Blackburn muszą znaleźć inną drogę. Pod osłoną ognia dwójka amerykańskich żołnierzy przedarła się na tyły banku, eliminując irańskie siły w tym miejscu. Gdy dotarli do drabiny Black podsadził kolegę, by do niej doskoczył i mógł opuścić. Gdy ten po niej wszedł Christian ruszył naprzód, doskakując i wchodząc przez okno toalety bankowej, a Henry poszedł za nim. W środku zaatakował ich żołnierz irański, lecz kolega Blackburna utrzymał go, po czym zginął od noża starszego sierżanta.

Matkovic i Blackburn zaskoczyli będących na piętrze budynku żołnierzy wroga, a Kosiarz wraz z Campo i Montesem przedarli się do banku. Niespodziewany atak z piętra zaskoczył Irańczyków. Wkrótce bank został przejęty przez amerykańskie siły. Kapitan Brady przedstawił następujące cele: znaleźć jakiekolwiek ślady Faruka Al-Baszira i zabrać ze sobą. 1-3 dostał sprawdzenie piwnicy, natomiast Kosiarz zabrał się za resztę budynku. Na dole Szajbus napotkał żołnierzy PLR oraz skarbiec wraz z centrum monitoringu. Tam okazało się, że było to centrum dowodzenia. Znaleźli dokumenty w postaci map Paryża i Nowego Jorku z dopiskiem 6:02. Wkrótce potem znaleźli skrzynię, w której zawarta była rosyjska głowica walizkowa. Z szokiem stwierdzili że jest tylko jedna głowica, a pozostałe dwie zniknęły. Wówczas w banku zjawiły się siły PLR wraz z Al-Baszirem i Salomonem.

Rajd pancerny

W południe, 31 października grupa amerykańskich czołgów z oddziału Kowadło 3 dostała zgłoszenie by wspomóc Szajbusa 1-3. By to jednak zrobić musieli uporać się z irańskimi siłami na terenie Pustyni Kavir i tym samym dotrzeć do Teheranu. Na drodze stały im jednak irańskie jednostki pancerne w postaci T-72 oraz Typu 72Z. Amerykańskie M1A2 Abrams co prawda zdołały je pokonać, aczkolwiek miały kilka trudności z nimi. Czołgi wzięły następnie udział w przejęciu autostrady numer 1 prowadzącej do stolicy Islamskiej Republiki Iranu. W drodze jednak PLR nie ułatwiało im zadania, ponieważ posunęli się nawet do samochodów pułapek.

Siły Ludowo-Wyzwoleńczego Ruchu Oporu nie miały jednak szans, ponieważ w połączeniu z wojskami pancernymi USA wysłały przeciwko nim samoloty B-1 czy A-10 Thunderbolt oraz śmigłowce szturmowe, między innymi AH-64 Apache. Po tym jak wojska nieprzyjaciela zdobyły autostradę, rozgromiły artylerię rakietową w postaci BM-21 Grad oraz zniszczyły siły pancerne żołnierze irańscy wycofali się w stronę Teheranu, by bronić stolicy ze wszystkich sił. Ta jednak została częściowo zajęta - wojska amerykańskie przejęły kontrolę nad zachodnią częścią miasta, a siły pancerne zmierzały autostradą z kierunku wschodniego. Faruk Al-Baszir został przyparty do centrum, rozkazał wówczas odwrót do centrum.

Zła się nie ulęknę

Wieczorem amerykańskie oddziały pancerne w postaci 1. Pancernego Batalionu Piechoty Morskiej dotarły do Teheranu, zmuszając Irańczyków do odwrotu. PLR zdecydowało się za wszelką cenę bronić stolicy, wysyłając przeciwko Amerykanom wszystko co mieli. Dodatkowo nie zamierzali dopuścić do przejęcia przez nich bomby walizkowej, zlokalizowanej w banku w dzielnicy finansowej. Z oddziału przetrwał jedynie 3-4 z Jonathanem Millerem na pokładzie. Czołg dotarł pod bank, w którym ukrywał się Szajbus, a z prywatnej rozmowy dowiedzieli się, że w banku jest podręczna atomówka, którą muszą przewieźć.

Czołg, choć niezdolny do manewrowania, nadal bronił banku. Ostatecznie 1-3 się ewakuował, ale niestety miejsca nie było dla czołgistów, których pojmali i brutalnie zamordowali Irańczycy. PLR udostępniło w sieci nagranie Al-Baszira, który nakazał Salomonowi na oczach kamery przeciąć przy pomocy noża bojowego przedstawiciela US Army, którym był właśnie Miller.

Nocna zmiana

W nocy z 31 października na 1 listopada 2014 roku oddziały amerykańskie zajęły już połowę Teheranu i praktycznie rozgromiły wojska irańskie. Szajbus został wysłany celem schwytania przywódcy Ludowo-Wyzwoleńczego Ruchu Oporu i zakończenia wojny w Islamskiej Republice Iranu. Do akcji wysłani zostali Campo i Blackburn. Duet zabezpieczał wylądowanie Szajbusa 1-4, w składzie którego byli też Matkovic i Cole. 1-3 i 1-4 rozdzielili się, by nie można ich było łatwo wyeliminować, zmuszeni też zostali do walki z PLR. Marines jednak w porę dotarli do centrum handlowego, ale po drodze Steve i Henry natknęli się na miejsce egzekucji Millera, co przekazali Szajbusowi.

Zaraz po tym jak Amerykanie przeszli przez centrum handlowe 1-4 przystąpił do szturmowania pozycji PLR, natomiast wszystko ze zrujnowanego zbocza budynku osłaniał Szajbus 1-3. Ostatecznie jednak szturm doprowadził do śmierci wielu żołnierzy wroga oraz pojmania Al-Baszira, choć przez trafienie samochodu w latarnię był ciężko ranny. Campo trzymał go jeszcze jakiś czas dzięki opatrzeniu ran oraz podaniu adrenaliny, lecz ten zmarł na odlatującym z marines V-22. W jego telefonie jednak wywiad namierzył, że ten kontaktował się z Amirem Kafarowem, rosyjskim handlarzem bronią.

Między młotem a kowadłem i Kafarow

Kiedy Amerykanie ruszali po Amira Kafarowa siły PLR zostały praktycznie rozgromione. Bez Faruka Al-Baszira organizacja zaczęła się rozpadać, a Iran znalazł się pod amerykańską okupacją. Salomon zdecydował się na zejście frakcji do podziemia. Rozpoczęły się przygotowania do skłócenia USA i Rosji przy pomocy bomb walizkowych. Terrorysta nakazał by 14 listopada około południa zdetonować bombę atomową w Paryżu, w budynku giełdy, co pozwoliłoby obwinić Rosjan, natomiast drugą, około 18:02 czasu nowojorskiego zdetonować w Nowym Jorku.

W momencie pojmania Kafarowa Salomonowi postanowili jednak przeszkodzić dwaj żołnierze z dwóch stron. Blackburn postanowił pomóc członkowi GRU, jakim był Dmitrij Majakowski, lecz by to zrobić musiał niestety na oczach Montesa zabić swojego dowódcę - Cole'a. Zdrada ta, choć kosztowała wiele, była początkiem końca PLR.

Towarzysze

14 listopada Dima, w towarzystwie swojego dowódcy - Władimira Kamariwskiego - oraz innego członka Specnazu w postaci Kiriła ruszyli pośpiesznie na polecenie przełożonych w Moskwie do stolicy Francji, by uniemożliwić PLR zdetonowanie ładunku. Wówczas nie była to już armia irańska, lecz na powrót organizacja terrorystyczna. Giełda została niemal całkowicie przez nich opanowana, a dodatkowo zagazowana przez wentylację gazem usypiającym. Trójka komandosów zdołała wielu z nich wyeliminować i podjęła pogoń za człowiekiem z walizką.

Okazało się jednak, że było ich dwóch. Jeden posłużył za przynętę, a drugi schował się w budynku w trakcie gdy policja zaatakowała giełdę. Podczas pościgu za przynętą Kamariwski zginął przez przebicie serca prętem ze zniszczonego przez RPG autobusu. Kirił i Dima dotarli do paczki i zbyt późno się zorientowali co się dzieje. Bomba eksplodowała, zginęło 80 tysięcy Francuzów, a świat obarczył winą Federację Rosyjską.

Semper Fidelis/Wielki Niszczyciel

Tego samego dnia, przed 18:02 odbyło się przesłuchanie zdegradowanego sierżanta Blackburna. Na wieść o tym, że ten ma informacje przesłuchało go dwóch agentów CIA - Gordon i Kovic. Chociaż przesłuchanie ciągnęło się 8 godzin to jednak nic ono nie dało i w rezultacie wywiad nie chciał słuchać żołnierza. Black i Montes, którzy zostali w sali przesłuchań przykuci, zdołali ogłuszyć Kovica i pomocniczego agenta, a następnie uciec. Henry dostał się do pociągu nowojorskiego metra, po czym sabotował plan Salomona związany ze zdetonowaniem bomb w metrze. Salomon uciekł więc z bombą, ale ex-Marine nie zamierzał przestać go ścigać.

Ostatecznie jednak pędzącego jeepa Salomona zdołali zatrzymać on i Montes. Po wypadku jednak David został uwięziony na masce, a terrorysta strzelił z rewolweru Magnum w głowę żołnierza. Black jednak skuł go swoimi kajdankami i zaczął ciężką walkę, ostatecznie jednak zabijając cegłówką Salomona i ujawniając prawdziwość słów - trzecia bomba istniała i była w Nowym Jorku.

Po tym wydarzeniu stosunki amerykańsko-rosyjskie nie poprawiły się, lecz udało się udowodnić, że to PLR stało za wszystkim. Przez śmierć Salomona Ludowo-Wyzwoleńczy Ruch Oporu się rozpadł, a sam doprowadził do zajęcia Iranu przez USA, nowej Zimnej Wojny oraz niepewnej przyszłości, w rezultacie czego Rosja i Chiny zbliżyły się do siebie w ramach Szanghajskiej Organizacji Współpracy, stając się drugim biegunem wobec świata euroamerykańskiego czy też ogólnie pojętego Zachodu. 

Wyposażenie

Broń palna

Pistolety

• G17C
• M9

Pistolety automatyczne

• UMP-45
• MP7

Karabiny szturmowe

• KH2002
• AEK-971
• AK-74M
• G3A3
• F2000 (przechwycone)

Karabinki

• AKS-74U

LKM-y

• PKP Pieczeng
• RPK-74M

Strzelby

• Sajga 12K
• 870MCS
• Benelli M4

Snajperki

• M98B
• SWD

Materiały wybuchowe

• Granaty wybuchowe
• RPG-7V2
• Ajdiki

Pozostałe

• Noże

Pojazdy

Samochody bojowe

• Technical
• Samochody-pułapki

BWP-y

• BMP-2M

Czołgi

• T-72
• Typ 72Z
• T-90

Artyleria

• BM-23

Pelotki

• 9K22 Tunguska-M

Samoloty

• Su-35

Śmigłowce

• Mi-8
• Mi-24

Ciekawostki

• Być może organizacja była inspirowana Organizacją Bojowników Ludowych Iranu, uznawaną do 2009 roku przez Unię Europejską za terrorystów, a przez USA do 2012. Świadczyć może o tym fakt, że Battlefield 3 jest z 2011 roku, a więc rok przed skreśleniem tej frakcji z międzynarodowej organizacji terrorystycznej.